Zondag 24 t/m dinsdag 26 januari in het Freycinet NP

Dinsdag 24 januari

We willen vandaag naar het Freycinet Nationaal Park. Het is wat bewolkt. De vooruitzichten zijn niet geweldig maar het is nu wel heerlijk weer en dat is beter dan het omgekeerde. Onderweg naar het park komen we lichtborden tegen waarop we worden gewaarschuwd voor drukte en vertragingen. Niets van te zien tot we bij de parkeerplaats komen. Of beter gezegd een groep van parkeerplaatsen: voor kleine auto’s, kleine campers, grote campers en bussen. Ja de japanners worden met bussen tegelijk aangevoerd.

De Wineglass Bay route zou volgens het boekje 1 uur en 40 minuten duren. Dat valt mee. We beginnen met een gelijkmatige maar stevige klim, die niet meer stopt tot we boven zijn.

Er wordt geadviseerd water mee te nemen en stevige schoenen aan te doen. En ja hoor. In korte broek in T-shirt en op slippertjes naar boven. Jonge dames op een klein hakje: ja je kan maar mooi zijn als je boven aankomt.

Het uitzicht is weer geweldig.

Woensdag 25 januari

Bep heeft nog steeds last van haar keel en ik van onrustige darmen. Stoer gaan we op pad. De Cape Tourville Walk is er ook één van de “60 Great short walks” die we graag willen lopen en hij duurt maar 20 min. We zijn nog niet gestart of de eerste wallaby wacht ons op. Het is fris, ongeveer 14 graden en er staat een windje. Dikke jas aan en omhoog.

Het is weer de moeite waard. We worden weer verrast door prachtige vergezichten aan de kust. Op het informatiebord staat dat je met wat geluk een walvis of dolfijn kan spotten. Na 10 minuten turen over de oceaan is elke golfje een dolfijn geworden. Daarna in een moment van zelfreflectie meet ik mijn geluk af aan het aantel keren dat ik de 30 miljoen bij de oudejaarsloterij heb gewonnen. Met dat geluksniveau ga ik geen dolfijnen zien.

Op het uitzicht punt staat een kijker en daar hoef je zowaar niet voor te betalen. Er liggen twee kleine eilandjes voor de kust. Op het voorste rotseiland kan je door de kijker kleine pinguïns zien. We zien er ook een rob liggen. Als we de foto’s van Bep later terugkijken zien we zelfs een aantal robben liggen die we niet gezien toen we door de kijker keken, maar door de telelens van de camera van Bep zijn ze nu zichtbaar geworden. Dat is een leuke verrassing.

Op de terugweg rijden we nog even langs Sleepy Bay. Dat is ook maar een wandeling van 20 minuten. Er is daar een dik grindstrand. In het water aan het grindstrand ligt breed zeewier en de rotsformaties zijn grillig.

Als we terug zijn op de camping besluiten we het morgen rustig aan te doen.

Er zijn wat meer afbeeldingen te zien onder FOTOS.